Optimizimi i rrjetave urbane radiolëvizëse në raport me impaktin ambiental të rrezatimeve në radiofrekuencë

Abstrakti

Në dy dekadat e fundit, ka patur një zhvillim të vazhdueshëm të sistemeve radiolëvizëse të telekomunikacionit, si përgjigje e kërkesave të përdoruesve për shërbime me cilësi gjithmonë e më të lartë. Nga ana tjetër, është rritur ndjeshëm vëmendja e përdoruesve në raport me rrezikun shëndetësor që mund të shkaktojë ekspozimi ndaj rrezatimeve në radiofrekuencë, sidomos ndaj rrezatimeve me fuqi të lartë të antenave të stacioneve bazë që veprojnë në zonat urbane. Në këtë punim, prezantohet një metodë optimizimi e rrjetit radio të një sistemi radiolëvizës, jo vetëm në raport me cilësinë e shërbimit të ofruar, por edhe në lidhje me impaktin ambiental, duke respektuar normativat e lejuara për nivelin maksimal të rrezatimeve në radiofrekuencë. Algoritmi gjenetik i përdorur aplikohet mbi të dhënat planimetrike të zonës urbane të marrë në studim dhe shpërndarjen e stacioneve bazë të operatorëve që ofrojnë shërbimin në të. Për vlerësimin e fushës elektrike janë përcaktuar shuarjet e sinjalit midis stacionit bazë dhe përdoruesit duke përdorur modelin empirik COST-231, i përshtatshëm për zonat urbane dhe karakteristikat e transmetimit të sistemeve 4G. Dalja e algoritmit përcakton pozicionin e antenave të stacioneve bazë të vendosura mbi ndërtesa, fuqinë e rrezatuar, këndin dhe lartësinë e tyre. Përjashtohet mundësia e pozicionimit të antenave në zonat e mbrojtura si spitale, shkolla apo qëndra kulturore. Rezultatet e punimit tregojnë për një metodë optimizimi të automatizuar dhe mjaft fleksibël në raport me karakteristikat e rrjetit radio si mbulimi me sinjal i zonës në studim, raporti sinjal interferencë dhe impakti ambiental.