Kontributi i shqipes në formimin e lidhjes gjuhësore ballkanike

Abstrakti

Në formimin e zhvillimin e mëtejmë të afërisë së veçantë të gjuhë- vet ballkanike, shqipja, me gjithë madhësinë numerikisht .të vogël të popullit (rreth tre milion frymë), zë një vend të rëndësishëm. Për këtë ka disa arësye të ndryshme. Së pari, shqipja paraqet një nga gjuhët më të lashta e më heret të formuara të Gadishullit, e cila, si e tillë, që prej shekujsh, pjesërisht që prej mijëra vjetsh, ka pasur shkëmbime me gjuhët fqinje. Së dyti, trualli gjuhësor i shqipes, sikurse mund të vër- tetohet, ka qenë më i madh nga ç’është sot, gjë që na përligj të pranojmë që këto lidhje gjuhësore dikur kanë qenë shtrirë edhe më tej. Së treti, vjen rrethana që shtegëtimet dhe ngulimet të disa pjesëve të popullit shqiptar në viset fqinje kanë çuar te popujt përreth edhe të tjera eie- mente të gjuhës dhe të nomenklaturës topike të tyre. Këto janë disa nga rrethanat që kanë bërë që shqipja, me gjithë pozitën gjeogra- fikisht periferike të saj, në një farë mënyre zë një vend qendror në trevën e gjuhëvet ballkanike. Në më të shumtat çështje të ballkanistikës dijetari do të ndeshet prapë e prapë me këtë gjuhë.