Në themel të humanizmit - jeta e njeriut

Abstrakti

Të jesh human do të thotë të tregosh dashuri të thellë ndaj të gjithë njerëzve. Nuk mund të ndihesh i lumtur, veçse duke i dashur njerëzit dhe duke ua uruar lumturinë siç e uron për veten tënde. Profeti Muhamed (a.s.) ka thënë në një hadith se, askush prej jush nuk e ka besimin të plotë, derisa të dojë për vëllain e tij atë që do për vete. Dhe këtu fjala “vëlla” nuk është vetëm për vëllain në fe, por Profeti (a.s.) e ka përcaktuar termin “vëlla” me qëllim që të përfshijë të gjitha qeniet njerëzore. Dhe këtë është mirë ta kemi të gdhendur në zemrat tona. Ky është shpirti i vërtetë humanist. Mjerisht realiteti i sotëm nuk është kaq rozë. Jeta shoqërore është e mbushur me shumë dukuri të kundërta dhe që bien ndesh me humanizmin. Ka padrejtësi të theksuara mes njerëzve.

Megjithatë, kur flitet rreth humanizmit, mendja të shkon te figura e mjekut dhe misioni i tij. Dhe ku më shumë se në këtë  fushë humanizmi duhet të jetë i pranishëm dhe pjesë e pandarë e këtij profesioni fisnik?! Në shoqërinë shqiptare ka shumë figura mjekësh të dëgjuar ndër vite, që tashmë ose kanë ndërruar jetë, ose jetojnë vitet e fundit të jetës së tyre. Mbi të gjitha ata kujtohen si humanistë të mëdhenj, që tërë jetën e tyre ia kushtuan shëndetit të njerëzve dhe në fund u larguan, duke mbetur të paharruar në memorien e popullit. Një nga shembujt e spikatur për humanizmin dhe që meriton të kujtohet është Ismail Feta, kirurgu i 35 mijë operacioneve.

Ky numër i madh ndërhyrjesh kirurgjikale është  bërë  nga dora e këtij mjeshtri virtuoz gjatë punës më se 40 - vjeçare në ish-Spitalin Qendror të Ushtrisë. Ajo konsiderohet shifër rekord  në biografinë e kirurgjisë shqiptare, madje edhe përtej saj dhe rrezaton përkushtimin shembullor të këtij mjeshtri të bisturisë në shërbim të jetës së njerëzve.